NIEUW - Marat

naar het iconische Kunstwerk 'de dood van Marat' van Jacques-Louis David

Met een eigen twist:

In dit werk is zo veel inspiratie gekropen. We kennen het verhaal van Marat. Geen onbesproken blad die Franse revolutionair. Doodgestoken in zijn bad, zijn hoofd rustig opzij. Door het werk zo nauw te schilderen, ben ik er helemaal in gekropen.
Wat kon ik doen om dit werk omhoog te tillen? Om te durven iets aan toe te voegen. Een klodder rode verf? Als een plas bloed? Nee, dat was geen goed idee. Want dit is geen bloederig tafereel. En toen dacht ik aan Lucio Fontana (vierde verdiep in het @kmska_museum !! Mijn favoriet verdiep ☺️). Het doek een messteek bezorgen zoals Fontana zijn doeken perfecte snedes geeft. Alleen, ik ben Fontana niet, dus we beperken ons tot inspiratie, pretenderen allerminst dat we een meester kunnen nadoen, snijden dus niet echt in het doek, maar doen alsof. Gelukt?

De compositie is weloverwogen, van het origineel én van het mijne. In het origineel zorgt de horizontale plaatsing van het bad en het feit dat zijn hoofd erop rust voor een gevoel van rust tegenover het verticale, zijn arm, de doeken, het licht dat de beweging van zijn arm versterkt.
Mijn werk zoomt in op het masterpiece. Ik heb precies opgemeten waar de ogen van Marat moesten komen: op 2/3e inde hoogte en in de breedte. Exact. Ook de badrand is op ongeveer op een derde. De snede is zo mogelijk nog preciezer opgemeten: ze loopt van 1/3e in het doek links naar 1/2e aan de rechterzijde. En zo krijgt het doek drie delen: een donker bovenstuk, een hel verlicht middendeel met de essentie van Marat zijn wezen, en een onderste deel waar Stefan me uitdaagde om een extra laag toe te voegen die de aandacht nóg meer op Marat zelf richtte.